افزایش دفع پروتئین در ادرار- پروتئینوری- بیماری نست، بلکه یک نشانه ی هشدار دهنده است که به علت آسیب کلیه ها یا یک بیماری زمینه ای ایجاد می شود. میزان پروتئین دفع شده در ادرار با درجه آسیب کلیه ها رابطه مستقیم دارد. پروتئینوری به سه دسته گذرا، متناوب و مداوم تقسیم می شود: 1. پروتئینوری گذرا: به علت عفونت، تب، ورزش و فعالیت بدنی شدید، استرس های روحی و جسمی یا مصرف بعضی از داروها ایجاد می شود. 2. پروتئینوری متناوب یا وضعیتی (Positional proteinuria): این نوع پروتئینوری معمولا به وضعیت فیزیکی بدن وابسته است. در بعضی از بیماران، پروتئینوری در طول روز مشاهده می شود و در هنگام شب که بیمار در حال استراحت و دراز کش است، پروتئینوری وجود ندارد. به این حالت، پروتئینوری ارتواستاتیک (orthostatic proteinuria) گفته می شود. با اندازه گیری پروتئین ادرار بلافاصله پس از بیدار شدن و همچنین چند ساعت پس از بیداری و فعالیت، می توان این نوع پروتئینوری را تشخیص داد. 3. پروتئینوری مداوم: این نوع پروتئینوری می تواند تظاهری از بیماری های کلیوی یا بیماری های سیستمی باشد. علل عمده افزایش پروتئین در ادرار عبارتند از: دیابت آمیلوئیدوز (Amyloidosis) سرطان مثانه (Bladder cancer) نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure) دارو هی بالقوه سمی برای کلیه ها گلومرولونفریت (Glomerulonephritis) سندرم (Goodpasture's syndrome) مسمومیت با فلزات سنگین هیپرتانسیون-پرفشاری خون- عفونت کلیه (Kidney infection) مولتیپل ملوم (Multiple myeloma) سندرم کلیه پلی کیستیک (polycystic kidney disease) لوپوس اریتماتوز سیستمی (Systemic lupus erythematosus) عفونت مجاری ادراری (Urinary tract infection) بارداری: در زنان باردار افزایش دفع پروتئین در ادرار می تواند با پره اکلمپسی مرتبط باشد.