• محدوده درمانی فنیتوئین تام در بزرگسالان 20-10 میکروگرم در میلی لیتر است. • محدوده درمانی فنیتوئین آزاد 2-1 میکروگرم در میلی لیتر می باشد. • در صورتی که سطح فنیتوئین خون در محدوده ی درمانی نگه داشته شود، علایم بیماری در اکثریت بیماران تحت کنترل خواهد بود؛ بدون اینکه عوارض جانبی چندانی بروز نماید. • اگر سطح فنیتوئین خون در محدوده درمانی بوده و علایم بیماری نیز تحت کنترل باشد، می توان نتیجه گیری کرد که مقدار مصرف دارو کافی و مناسب است؛ به خصوص اگر عوارض جانبی چندانی نیز بروز نکند. • اگر سطح فنیتوئین خون پایین تر از محدوده درمانی باشد، می توان نتیجه گیری کرد که مقدار مصرف دارو کافی نیست. • اگر سطح فنیتوئین بالاتر از حد بالای محدوده درمانی باشد و عوارض جانبی دارو ظاهر شوند، باید نتیجه گیری کرد که مقدار مصرف دارو، بیش ازمقدار لازم است. • در بعضی از افراد، در صورتی که سطح فنیتوئین در حد بالای محدوده درمانی (نه بالاتر) باشد، ممکن است علایم مسمومیت با دارو ظاهر شود. • در بعضی از افراد نیز در صورتی که سطح دارو در حد پایین محدوده درمانی (نه پایین تر) باشد، ممکن است بازگشت علایم بیماری (تشنج) دی