مایع مغزی-نخاعی از اولترافیلتراسیون خون به وجود می آید، بنابراین هر تغییری در خون می تواند در مایع CSF نیز منعکس شود. به طور طبیعی مقدار مواد موجود در CSF درصدی از مقدار آن ها در خون است و معمولا با توجه به سطح خونی آن ها ارزیابی می شوند. مقدار پروتئین و گلوکز دز CSF در حالت طبیعی کم است و ممکن است تعداد کمی گلبول سفید نیز داشته باشد. هر عاملی که جریان یا فشار طبیعی CSF را مختل نماید یا در عملکرد سد محافظتی مغزی-خونی اختلال ایجاد نماید، می تواند باعث غیر طبیعی شدن نتیجه ی آزمایش CSF شود. 1. ارزیابی ظاهری: رنگ، شفافیت و فشار آن (در طی فرآیند جمع آوری نمونه) فشار: در شرایطی که فشار داخل مغز یا جمجمه افزایش یابد یا در مشیر جریان CSF انسدادی ایجاد شود (مانند سرطان ها، عفونت، هیدروسفالی، یا خونریزی) فشار CSF افزایش می یابد. در شرایط دهیدره بودن، شوک یا نشت CSF به هر دلیل، فشار CSF کاهش می یابد. رنگ: مایع CSF مثل آب بی رنگ و شفاف است. تغییر در رنگ CSF می تواند گویای وجود مواد خاص در آن باشد. رنگ زرد- نارنجی- صورتی (زانتوکروم-Xantochromic ) وجود گلبول های قرمز و بیلیروبین را مطرح می کند. کدور