سطح دی-دایمر در بدن در حالت طبیعی بسیار پایین است و فقط پس از تشکیل لخته و شروع فرایند تجزیه ی لخته، میزان دی-دایمر در خون افزایش می یابد. مثبت شدن نتیجه آزمایش می تواند نشان دهنده ی وجود مقدار زیادی اف. دی. پی. (FDP) باشد و گویای تشکیل لخته و تجزیه آن در بدن است، اما محل ضایعه و علت آن را مشخص نمی کند. علل عمده ی افزای دی-دایمر: • پس از عمل جراحی (به دلیل تشکیل فیبرین و سپس شکسته شدن آن) • آسیب دیدگی بافت ها • عفونت • بیماری قلبی • سرطان ها • حاملگی • در شرایطی که پاک سازی فیبرین مختل می شود،برای مثال در بیماری های کبد • دی-دایمر در افراد مسن افزایش می یابد. عواملی که موجب افزایش کاذب دی-دایمر می شوند عبارتند از: وجود فاکتور روماتوئید (RF) بالا بودن تری گلیسرید بالا بودن چربی خون بالا بودن بیلیروبین خون همولیز نمونه (به دلیل اشکال در خون گیری)