چنانچه باکتری بیماری زا در محیط کشت رشد کند، مورد شناسایی قرار می گیردو نام آن گزارش می شود و در صورت عدم رشد باکتری بیماری زا نتیجه به صورت (منفی) گزارش می شود و درصورت منفی شدن نتیجه کشت، علت اسهال باید عامل دیگری باشد. گاه ممکن است با وجود باکتری بماری زا در روده، آزمایش کشت منفی شود، زیرا این امکان وجود دارد که باکتری در نمونه کشت داده شده وجود نداشته باشد. در آنصورت چنانچه علایم بیماری ادامه داشته باشد، باید کشت مدفوع تکرار شود. با رعایت بهداشت و عدم مصرف آب و غذای آلوده و همچنین شستن مرتب دست ها می توان به سادگی از آلودگی به عفونت های روده و ابتلا به اسهال پیشگیری نمود. عفونت های روده معمولا با تجویز آنتی بیوتیک درمان می شوند. مصرف خودسرانه داروی ضداسهال برای متوقف کردن اسهال توصیه نمی شود، زیرا اسهال یک مکانیسم طبیعی است که عامل بیماری را از روده ها دفع می کند و متوقف کردن آن باعث طولانی تر شدن و گاه تشدید بیماری می گردد. ابتلا به عفونت روده فقط یک ایمنی کوتاه مدت در مقابل همان سوش از باکتری عامل بیماری ایجاد می کند و امکان ابتلا و عفونت مجدد وجود دارد. عفونت ویروسی، انگل