نتیجه منفی در آزمایش <آنتی بادی کاردیولیپین>، نشان دهنده ی آن است که آنتی بادی های علیه کاردیولیپین از نوع IgG, IgM یا IgA در زمان انجام آزمایش در خون فرد وجود نداشته اند. آنتی بادی های کاردیولیپین شایع ترین نوع از آنتی بادی های فسفولیپیدی هستند و ممکن است سطح آن ها در خون به دلایل مختلف به طور موقت افزایش یابد، از جمله: عفونت های حاد بیماران مبتلا به ایدز بعضی سرطان ها مصرف بعضی داروها (فنیتوئین، پنی سیلین، پروکائین آمید) افراد سالمند بدون هیچ گونه علایم افزایش خفیف تا متوسط سطح آنتی بادی های کاردیولیپین در موارد فوق معمولا از نظر بالینی اهمیت چندانی ندارد، با این حال نتایج باید با توجه به علایم و شرایط بالینی بیمار تفسیر شوند.