علل عمده کاهش کمپلمان ها: الف. علل ارثی (نادر است) • بروز عفونت های میکروبی مکرر دیده می شود. • احتمال ابتلا به بیماری های اتوایمیون افزایش نشان می دهد. ب. علل اکتسابی به مصرف رسیدن کمپلمان ها کاهش کمپلمان ها در این شرایط دیده می شود: • عفونت های مکرر (معمولا میکروبی) • بیماری های اتوایمیون (SLEو واسکولیت) • آنژیوادم ارثی یا اکتسابی • بیماری های کلیوی (گلومرولونفریت، نفریت لوپوس، نفریت ممبرانوز، نفروپاتی IgA) • سوء تغذیه • سپتیسمی • بیماری ایمیون کمپلکس (Serum sickness-immune complex disease) • سطح کمپلمان ها معمولا همراه باپوتئین های واکنشی فاز حاد (CRP) در بیماری های حاد و مزمن التهابی افزایش می یابد و پس از بهبودی به سطح طبیعی بر می گردد. • افزایش یا کاهش کمپلمان ها تشخیص بیماری خاص را مطرح نمی کند، بلکه نشان دهنده ی فعال شدن سیستم ایمنی است و برای تشخیص بیماری، باید آزمایش های تشخیصی تکمیلی انجام شوند.